Kaktusy to niezwykłe sukulenty, które od lat goszczą w naszych domach. Nie posiadają dużych wymagań pielęgnacyjnych, co powoduje, że cieszą się dużą popularnością. Oczywiście, każdy gatunek jest inny więc ich właściwości również się różnią. W tym artykule chcielibyśmy przyjrzeć się gatunkom San Pedro, Peyotl (Pejotl) Jazgrza WIlliamsa, które łączy jedna wyjątkowa substancja – meskalina. Odpowiada ona za psychodeliczne właściwości roślin.
Czym dokładnie jest meskalina?
Mówiąc najprościej, meskalina jest aktywnym alkaloidem, znajdującym się w pędach wyżej wymienionych kaktusów. Stosowano ją już w czasie obrzędów religijnych rdzennych amerykanów. Po raz pierwszy substancję tę wyizolowano w 1887 roku. Spożywano ją w postaci proszku lub pasty. Ze względu na swoje działanie, powinna być zażywana w spokojnym i zaufanym miejscu. Po jej spożyciu nie wolno prowadzić samochodu, grozi to poważnymi konsekwencjami. Jest wykrywalna w moczu nawet do 4 dni. Jej stosowanie, jak i innych substancji psychoaktywnych, nie należy do bezpiecznych. Najlepiej być cały czas pod kontrolą innej osoby.
Właściwości psychoaktywne meskaliny
Meskalina pozyskiwana z San Pedro, Peyotl (Pejotl) jest silną substancją psychoaktywną. Jej średnia dawka to 300-400 miligramów. Zwiększenie dawki, 400-600 mg doprowadza do bardzo silnych efektów, co powinno być cały czas kontrolowane. Po jej spożyciu, efekty utrzymują się aż do 12 godzin.
Działanie meskaliny zazwyczaj określa się jako przyjemne. Substancja rozświetla umysł, ale czasem może podrażnić i zaniepokoić osobę, która ją spożywa.
Drzwi percepcji z Aldous Huxley
Gatunki San Pedro, Peyotl (Pejotl) Jazgrza WIlliamsa nie mogły być pominięte w literaturze. Aldous Huxer eksperymentując z niezwykłą substancją – meskaliną, stworzył zbiór esejów. Dokładnie opisał w nich i zinterpretował tam swoje wizje. Wyciągnął ciekawe wnioski, a doświadczenie to raz na zawsze odmieniło jego sposób patrzenia na otaczającą go rzeczywistość. Czy drzwi percepcji, które udało mu się uchylić, będzie można z powrotem zamknąć? Tego dowiesz się czytając eseje.
Dzieło to stało się z czasem biblią hipisów. Nazwa zespołu “The Doors” wywodzi się właśnie stąd. Jim Morrison pod wpływem lektury nazwał tak właśnie swój zespół.
Materiał zewnętrzny
